Het is GEEN mysterie waarom steeds meer kinderen van de geboorte af aan met ernstige darm- en intolerantieproblemen kampen. Dr. Natasha Campbell-McBride geeft in haar beide boeken uitgebreid uitleg over het stapeleffect van medische keuzes, voedingspatroon en leefstijlkeuzes in de afgelopen 100 jaar, die ervoor zorgen dat we als mensheid massaal verzwakken.
Daarnaast geeft ze hoop, door de weg te wijzen naar herstel. Ze geeft twee praktijkvoorbeelden:
1. Het verhaal van Mary
Mary was een gezonde baby toen ze geboren werd, maar ze kreeg vanaf de eerste dag ook flesvoeding naast de borstvoeding. Ze was een rusteloze baby, ze sliep niet meer dan 30 minuten achter elkaar en huilde constant. Ze kreeg de diagnose koliek en het advies was om helemaal met borstvoeding te stoppen.
Vanaf het moment van stoppen met borstvoeding kreeg Mary ernstige eczeem over haar hele lichaam en voelde ze zich nog beroerder. Steroïde crème gaf gedeeltelijk verlichting voor een aantal maanden en daarna hielp het niet meer. Ze had hevige explosieve diarree, afgewisseld met verstoppingen en haar ontlasting was slijmerig. Ze reageerde op stof, dieren en vaccinaties met griepachtige symptomen, verergerde eczeem en een opgezwollen gezicht.
Tegen de tijd dat ze 12 maanden was kon ze heel weinig voeding verdragen en reageerde zelfs daarop. Testen lieten zien dat ze ernstige allergieën had tegen de meeste voeding, waaronder haar babymelkpoeder, dus kreeg Mary een gehydrolyseerde babymelk. Helaas gaf dat geen verbetering.
Na bloedtesten kreeg Mary de diagnose THI - Transiente Hypogammaglobulinemia - wat een vorm van immuundeficiëntie is (het immuunsysteem werkt dan niet goed). Aan de ouders werd het advies gegeven om Mary weg te houden bij mensen en dieren en niet te reizen of naar andere plekken te gaan, zodat ze geen infecties zou kunnen oplopen. Er werd tegen de ouders gezegd dat ze deze ziekte mogelijk levenslang hield en dat er geen behandeling voor was.
De ouders probeerden eliminatie-diëten, visolie en probiotica, waardoor ze iets vooruit ging. Maar toen ze drie jaar was kreeg ze de diagnose ‘failure to thrive’ omdat ze twee jaar lang niet in gewicht was aangekomen en niet groeide.
Toen hoorden de ouders over het GAPS dieet en begonnen er meteen mee. Tijdens de eerste twee maanden op het GAPS Introductiedieet, verloor Mary wat gewicht en zag ze er nog slechter uit dan daarvoor. Ze had last van die-off reacties met pijnlijke buikkrampen. Maar ondanks het gewichtsverlies en de buikkrampen, kregen de ouders hoop omdat de ontlasting van Mary normaal en regelmatig werd en ze had wat kleur gekregen in haar gezicht (ze was haar hele leven erg bleek geweest).
Toen de eerste moeilijke periode voorbij was, ging Mary vooruit en tegen het einde van het eerste jaar tolereerde ze alle voeding die is toegestaan binnen het GAPS voedingsprotocol, zonder reacties. Nog belangrijker, haar bloedtests lieten geen kenmerken van THI meer zien; voor het eerst van haar leven had Mary een normaal functionerend immuunsysteem!
Ze groeide, kwam in gewicht aan en de diagnose failure to thrive was niet meer van toepassing. Mary kreeg twee jaar een strikt GAPS dieet. Daarna was ze voldoende hersteld om andere voeding te introduceren. Inmiddels is ze een prachtige florerende jonge meid met een hond en zonder gezondheidsproblemen.
2. Case studie van baby Laura met FPIES
FPIES (Food Protein Induced Enterocolitis Syndrome) is een nieuwe variatie van voedselallergie/voedselintolerantie. Je ziet het vooral bij borstgevoede baby’s in hun eerste levensjaar die diarree krijgen, overgeven en uitgedroogd raken. Testen laten zien dat het kind allergisch is voor de meeste eiwitten uit voeding (koemelk, soja, ei, vlees, graan, vele groenten en vaak ook borstvoeding).
Over het algemeen krijgt een kind dan hypo-allergene babyvoeding op basis van losse aminozuren en de ouders krijgen het advies mee het kind geen voeding met eiwitten erin te geven, behalve een aantal groenten. Vaak wordt immuun-onderdrukkende medicatie gebruikt, maar er is verder geen effectieve reguliere behandeling beschikbaar. Kinderen met FPIES kunnen uiteindelijk stoppen met groeien, zowel in lengte als gewicht, en allerlei ontwikkelings- en lichamelijke problemen krijgen.
Laura kreeg alleen borstvoeding vanaf haar geboorte. Toen ze 12 weken oud was, kreeg ze diarree en zat er bloed in haar ontlasting. De arts adviseerde om te stoppen met borstvoeding en Laura hypo-allergene voeding te geven, maar de diarree stopte niet.
Toen geprobeerd werd vast voedsel te introduceren, ontwikkelde ze projectielbraken, lusteloosheid en zure ontlasting. Tests lieten zien dat Laura allergisch was voor de meeste eiwitten uit voeding en kreeg de diagnose FPIES. Toen ze 18 maanden oud was kreeg ze nog steeds de hypo-allergene drinkvoeding en leed ze aan diarree, overgeven en bloedarmoede. Ze groeide en ontwikkelde niet.
We zetten Laura op een GAPS dieet zonder plantaardige voeding met een beetje zuurkoolsap. Na een maand op dit dieet floreerde Laura. Haar diarree en overgeven stopte. Toen ontwikkelde ze eczeem. We hadden het vermoeden dat ze reageerde op de kip die met mais gevoerd werd. De moeder vond mais-vrije kip om de soep voor Laura te maken en haar eczeem verdween.
Laura volgt dit dieet nu zo’n drie jaar en doet het erg goed. Op dit moment zit ze in de derde fase van het GAPS Introductiedieet, dus haar voedingskeuze is nog steeds beperkt. Maar ze is gezond, ontwikkelt zich normaal, zowel lichamelijk als mentaal, en is een prachtig vrolijk kind.
Het GAPS dieet zonder plantaardige voeding zit aan het extreme eind van het spectrum van het GAPS Voedingsprotocol. Het is moeilijk om te volgen en het advies is om het alleen te proberen als niks anders heeft gewerkt. Vastberadenheid en totale naleving is nodig om dit dieet te volgen.
Wil je meer weten over het GAPS dieet? Lees dan dit boek van dr. Natasha Campbell-McBride: Gut and Physiology Syndrome, Een natuurlijke behandeling voor Auto-immuunziekten, Allergieën, Gewrichtsontstekingen, Darmproblemen, Vermoeidheid, Neurologische ziekten en Hormonale problemen
Kommentare