Dr. Natasha Campbell-McBride zegt dit over PANDAS: “Het is waarschijnlijk dat deze ziekte veroorzaakt wordt door een celwandloze vorm van Streptococcus, die ontstaan is door antibiotica van het penicilline-type. Deze verborgen vorm van bacteriën is erg moeilijk om op te sporen en te behandelen; ze zijn resistent tegen alle vormen van reguliere antibiotica. Maar je lichaam weet hoe het ermee om moet gaan, zolang we het lichaam helpen om sterk, gezond en capabel te worden.”
“Het GAPS voedingsprotocol heeft een goede staat van dienst als het gaat om het helpen van patiënten met PANDAS/PANS (Paediatric Autoimmune Neuropsychiatric Syndrome). Het is een erg vervelende aandoening, maar herstel kan vrij snel en volledig zijn. Er staan verschillende case studies van herstel van PANDAS in het boek GAPS Stories. (Boekje met groen kaft, alleen in het Engels verkrijgbaar.)”
De volgende case studie (in het blauwe GAPS boek) laat zien wat het inhoudt om deze ziekte te hebben. Plus hoe het te herstellen is.
De casus komt uit de kliniek van dr. Shantih Coro, een gecertificeerde GAPS therapeut. Giacomo is inmiddels een gezonde jongeman met de ambitie om neuroloog te worden.
Giacomo was 10 jaar oud toen hij bij dr. Coro kwam met zijn ouders. Hij had de diagnose PANDAS gekregen en had antibiotica en antipsychotica gekregen. Zijn medische geschiedenis liet zien dat hij vanaf het begin van zijn leven een kind met GAPS was. Hij was geboren via een keizersnee, kreeg 1 maand borstvoeding en daarna babymelk van poeder. Hij had terugkerende oor- en luchtweginfecties, waarvoor hij veel antibiotica kreeg.
Toen hij 1,5 jaar oud was, kreeg Giacomo een episode van koortsstuipen en werd daarna hyperactief, snel geïrriteerd en een moeilijke eter. Hij begon te lijden aan absences, hypersensitiviteit voor geluid en geuren, een insectenfobie en zijn oogcontact ging achteruit. Later ontwikkelde hij tics waarbij zijn ogen en tong betrokken waren. Deze symptomen werden weggewuifd en er werd gezegd dat ze wel weg zouden gaan als hij ouder werd. Maar rond de leeftijd van vijf jaar, werd Giacomo op een ochtend wakker met absurde vragen en schreeuwend alsof iemand hem aan het martelen was. Hij maakte zoveel lawaai dat de buren de politie belden!
Omdat de ouders een aantal zeer teleurstellende ervaringen hadden met artsen, stelden de ouders met behulp van internet de diagnose dat hun zoon PANDAS had en maakten een afspraak met een arts die gespecialiseerd is in deze ziekte. De diagnose werd bevestigd en Giacomo begon met een antibiotica behandeling. De antibiotica gaven een beetje verbetering in het oogcontact, tics en zijn vermogen om te tekenen, maar Giacomo had nog steeds angsten, slechte concentratie, oncontroleerbare woede en agressiviteit. Hij kreeg de diagnose OCD.
Hij had schreeuw- en huilepisodes en was heel erg bang voor alles. Antipsychotica, die Giacomo permanent zou moeten nemen, werden toegevoegd aan de antibiotica. Langzaam kon hij steeds minder kleding verdragen en liep thuis in zijn blootje. Hij kon niet naar school, had last van angst en apathie, was extreem moeilijk met eten en wilde niet het huis uit. Uit pure wanhoop besloten de ouders met voeding aan de slag te gaan en gingen naar dr. Shantih Coro.
Het eetpatroon van de jongen bestond uit pizza, pasta, brood en taartjes, met weinig vet of eiwitten, geen groenten of fruit en heel veel snoep. Giacomo had ernstige verteringsproblemen met buikpijn, opgeblazenheid, verstoppingen en afwijkende ontlasting (bleek, met de geur van rotte eieren). Hij had moeite met in slaap vallen en had last van nachtmerries.
De ouders waren niet enthousiast over het voorstel om het GAPS dieet te volgen. Als traditioneel Italiaans gezin konden ze zich geen leven voorstellen zonder pasta en brood. Dus haalden ze deze voeding niet weg, maar probeerden de hoeveelheid te verminderen. Ze zagen wat verbetering in de concentratie van Giacomo, zijn ontlasting en slaap.
Vervolgens had dr. Coro een serieus gesprek met Giacomo, zonder zijn ouders. En de volgende 30 dagen volgde Giacomo strikt zijn instructies op. Als gevolg daarvan, had hij na die 30 dagen geen tics meer en al zijn klachten waren enorm verminderd.
De ouders waren geschokt door de enorme verandering in hun zoon; ze konden niet geloven dat voeding zo’n groot effect kon hebben! Giacomo bleef zes maanden op het GAPS Introductiedieet, daarna ging hij over op het Volledig GAPS dieet. Op dat moment waren zijn klachten met 60% verminderd. Hij begon kleren te dragen en ging naar school (nadat hij drie jaar thuis was geweest). Zijn gedrag en leven werden praktisch normaal voor iemand van zijn leeftijd.
Na negen maanden op het GAPS dieet, begonnen parasieten het lichaam van Giacomo te verlaten. Dit duurde drie maanden en bracht sommige symptomen weer terug. De ouders vingen een beetje van Giacomo’s ontlasting op waarin ze duidelijk de parasieten konden zien bewegen. Dit monster werd naar een laboratorium gestuurd, maar ‘er was niks gevonden’.
Aan het einde van de periode van kwijtraken van de parasieten, was de gezondheid van Giacomo weer een stuk verder verbeterd; zijn opgeblazenheid, buikpijn, stinkende ontlasting en hyperactiviteit waren compleet verdwenen. Zijn tics, angsten en paniek verdwenen. En zijn aandacht en concentratie waren zo verbeterd dat zijn ouders hem naar een reguliere school lieten gaan.
Na 18 maanden op het GAPS dieet had Giacomo geen symptomen meer, was de diagnose PANDAS verwijderd en alle medicatie gestopt. Langzaam was hij in staat om andere voeding toe te voegen aan zijn eetpatroon. Hij had een gezonde jeugd en is nu een gezonde jongeman. Hij bereid zich voor op zijn examens om naar de University of Medicine in Rome te gaan. Zijn droom is om neuroloog te worden en een multidisciplinair centrum te openen, om kinderen met PANDAS te helpen.
Wil je meer weten over het GAPS dieet?
Lees dan dit boek van dr. Natasha Campbell-McBride: Gut and Physiology Syndrome, Een natuurlijke behandeling voor Auto-immuunziekten, Allergieën, Gewrichtsontstekingen, Darmproblemen, Vermoeidheid, Neurologische ziekten en Hormonale problemen
Comments